Ανασκόπηση μέτρων διατήρησης της βιοποικιλότητας για τα Ελληνικά δάση και για επιλεγμένους μεσογειακούς δασικούς τύπους οικοτόπων

Abstract

Στην παρούσα έκδοση παρουσιάζονται αρχές, κατευθύνσεις και καλές πρακτικές δασοκομικών και διαχειριστικών μέτρων για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας των ελληνικών δασών με έμφαση σε έξι δασικούς τύπους οικοτόπων, όπως προέκυψαν από το 1ο Σεμινάριο της Μεσογειακής Βιογεωγραφικής Περιοχής. Αυτοί είναι: Δάση με Castanea sativa (9260), Δάση με Olea και Ceratonia (9320), Δάση με Quercus ilex και Quercus rotundifolia (9340), Μεσογειακά πευκοδάση με ενδημικά είδη πεύκων της Μεσογείου (9540), Δάση – στοές με Salix alba και Populus alba (92A0) και Νότια παρόχθια δάση – στοές και λόχμες (Nerio-Tamaricetea και Securinegion tinctoriae) (92D0). Το γενικό μέρος των κατευθύνσεων οργανώνεται γύρω από έξι θέματα, α) τη σημασία των δέντρων-ενδιαιτημάτων, β) το νεκρό ξύλο ως κρίσιμο στοιχείο για της διατήρηση της σαπροξυλικής δραστηριότητας, γ) τη διατήρηση συγκεκριμένων ειδών, δ) το καθεστώς των φυσικών διαταραχών και τη δυναμική του δασικού οικοσυστήματος, ε) τη σημασία της αποτροπής του κατακερματισμού του δασικού τοπίου και των ενδιαιτημάτων και στ) ειδικότερες προσεγγίσεις στη προσαρμογή της διαχείρισης των δασών στη κλιματική αλλαγή, που ταυτόχρονα διασφαλίζουν τη βιοποικιλότητα.